Dit zijn de fijnere bezigheden. Voordat het zover was, nog even een kleine stap terug in de tijd. Twee weken terug kregen we klushulp van vriend Hidde. Met z’n drieën schuurden we de kiel, het roer en een paar van de blanke houten delen, de lijst en het hek. Ik laat zo zien wat dat zijn. Ook brachten we twee lagen antifouling aan op het gehele onderwaterschip en schuurden we de romp boven de waterlijn grof op.

Kiel schuren en eerste laag primer op het roer.

Eerste laag antifouling tegen de aangroei van onderwaterflora, danwel -fauna.

Toen het onderwaterschip stofdroog was, schuurden we de lijst en het hek (achterkant boot) kaal.

Ook de romp boven de waterlijn schuurden we tot ie mooi mat was. Niet kaal tot op het blanke hout zoals we met het onderwaterschip deden.

Ik zet een nieuwe trend: de bootschuurselfie. Na het opschuren van de witte verflaag zagen we wat pips. Ik kreeg wel minder vreemde blikken bij de Albert Heijn dan met de schoonsteenveger-look van een paar weken terug. Misschien leek het chinese makeup.

Tweede laag antifouling werd zwart zodat we aan het kleurverschil goed konden zien waar we gebleven waren. Tip van de verfwinkelman.

Na het schuren even opwrijven met een doek en wat kwastverdunner. Ook gooiden we plenzen water rondom te boot zodat het gevallen stof niet zou opstuiven bij het erom heen lopen om zich vervolgens in de natte lak te nestelen. Nog een tip van de verfwinkelman. Wat een held is het toch.

Verdulleme, net te weinig tape.

En dan de eerste streek. Ik vond dit heel spannend. We wilden donker turquoise. In de verfwinkel was ik al zes keer met de kleurenwaaier naar buiten gelopen om te kijken of de kleur niet te blauw of te groen was. Aangekomen op de werf openden we de potten en mengden we de verf met de harder. Tijdens het half uur dat we vervolgens moesten wachten voor we mochten gaan schilderen rende ik bij elke verandering van licht in paniek met de verfpot naar buiten om mezelf ervan te overtuigen dat het heus de goeie kleur was. Binnen leek het te groen, buiten was ie perfect. Omdat we in de praktijk waarschijnlijk weinig binnen zullen gaan varen, gingen we ervoor. Rollers klaar, verf klaar. Hatsa.

En dan het fijnste om te doen ooit. Dit en epoxy uiteraard. Nu heb ik twee lievelings. Moet kunnen.

Even goed nalopen op zakkers en druipers. Minder mijn lievelings. Kijk, ook op de foto’s is deze kinky kleur veranderlijk. Ik heb me er maar bij neergelegd.

De volgende dag gaven we de lijst en het hek hun eerste van zes lagen blanke lak. 50% verdund met terpentine zodat ie beter in het hout kan trekken en zich kan hechten. Laag twee verdunnen we 25%, laag drie 15% en de lagen erop ‘gewoon een heel klein beetje tot niet’.

Wat de kosten betreft hebben we wat geschoven. Omdat we een 4 liter blik panster coating en een blik verdunner te veel gekocht hadden, ruilden we die om voor twee blikken antifouling en nog wat extra rollers, kwasten en mengbekers. Een ruil ter waarde van 130,-. Aangezien dit bedrag al in de vorige post in opgeteld, reken ik dit nu niet mee.

Voor de twee blikken turquoise DD-lak (zo heet dat) betaalden we samen 96,- euro en later bij de praxis haalden we nog wat schuurpapier en Werter’s Original, heel belangrijk, wat de kosten voor deze etappe van de klus op 104,- euro neerzet.