Met flink wat gekraak zetten de hijsbanden zich steeds strakker om de romp van het onderwaterschip. Langzaam stijgt de Beaut op uit het water. Harry de hijskraanman, met wie ik de afgelopen dagen veel aan de telefoon heb gehangen over hoe we dit klusje gingen aanpakken leunt rustig achterover in de cabine van zijn immens (…)

grote rode kraan. Hij heeft zijn voeten voor hem op het dashboard gelegd, de een over de ander geslagen en hij rookt een sigaret. Met zijn vrije hand bedient hij de pook die op dit moment de richting bepaalt van een 1200 kilo zwaar object. Het had net zo goed een computerspel kunnen zijn. De kraan takelt en draait de Beaut hoog door de lucht en na een paar minuten daalt ie rustig neer op een klaargezette bok. Hij wordt direct op 4 plekken gestut door werfeigenaar Simon en kornuiten. Aanvankelijk hadden we het plan de boot ergens anders te gaan opknappen. Zonder bok. We zouden ‘m zelf stutten met houten balken, want hij draagt zijn eigen gewicht immers toch op de kiel. Ik weet natuurlijk niet hoe dit gegaan zou zijn, dus ik heb geen reden om het iemand anders per se af te raden, maar nu ik zie hoe geroutineerd dit neerzetritueel hier gaat en hoe stevig deze bok is, ben ik opgelucht dat we toch naar een werf gegaan zijn. Het ding mag dan op de 700 kilo wegende kiel rusten, als je er zelf op en in wil klussen is het wel een prettig idee dat ie stevig staat.

Toen de mannen klaar waren met stutten, gebaren naar Harry en rondjes lopen, deed ik een stapje dichtbij. Het onderwaterschip droop nog flink en direct was duidelijk waarom we afgelopen zondag zo lang over de eerste vaart gedaan hadden; aan de onderkant van de Beaut had zich een nieuwe samenleving gevormd in de vorm van mosselen en ander klein watergespuis. Kledingtechnisch nog totaal onvoorbereid pakten Daan en ik ieder maar meteen een plamuurmes en begonnen met de afsteekklus. Voorzichtig voor het hout, minder voorzichtig voor de pas ontdekte fauna staken we rondom twee volle vuilniszakken aan mosselen af. Iemand nog trek?

Even vroeg ik me af of ik de beestjes niet gewoon terug het water in kon kieperen, maar Daan wees me terecht op het feit dat zoiets bij een werfhaven vast niet optimaal gewaardeerd zal worden.

Toen alles opgeveegd was lieten we de Beaut achter. Dinsdag zal hij onder de waterlijn worden schoongespoten met een hoge drukspuit en daarna gaan we eens inventariseren wat er allemaal aan moet gebeuren.

Nog even de kosten rondom deze perikelen op een rij:

Takelen: 86,25
Stallingskosten buiten tot 1 mei 2014: 393,75 (22,50 x 17,5 m2)
Huur bok tot 1 mei 2014: 80,-