Gewapend met niet één, maar drie schouderpartijen om mijn gezicht in te begraven ging ik dit weekend op pad (pad?) met drie mooie mannen. Één ervan kon nog zeilen ook, wat vind je me daarvan. Dank, Jan-Maarten, voor je uitleg, hulp, steun en geruststellende smile elke keer als ik weer eens in de mast hing van de paniekage. Ga nog eens mee! Geldt ook voor jou natuurlijk, Hidde, een Pringles-duckface op z’n tijd maakt me minstens net zo gelukkig.

Scroll omlaag voor een fillempie van dit derde zeilavontuur.